Jesteś niezalogowany
NOWE KONTO

Polski Deutsch

      Zapomniałem hasło/login


ä ß ö ü ą ę ś ć ł ń ó ż ź
Nie znaleziono żadnego obiektu
opcje zaawansowane
Wyczyść

 
 
 
 
Kładka
4
 
Kanał parkowy
2
 
 
 
 
  ID: 6192179

Park



Budowa
1735
 
Dawny park przypałacowy w Bojadłach, obecnie ogólnodostępny, ma powierzchnię 2,09 hektara. Na stronie Lubuskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków znajduje się taki opis parku:
"Założenie parkowe datowane jest na pocz. XVIII w., kiedy ówczesny właściciel Adam Wacław Kottwitz rozpoczął w 1707 r. budowę rezydencji rodowej, mającej charakter barokowego założenia przestrzennego. Specyficzną cechą ogrodu pałacowego w Bojadłach były barokowe partery o bogatej ornamentyce tzw. haftowe ...
Dawny park przypałacowy w Bojadłach, obecnie ogólnodostępny, ma powierzchnię 2,09 hektara. Na stronie Lubuskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków znajduje się taki opis parku:
"Założenie parkowe datowane jest na pocz. XVIII w., kiedy ówczesny właściciel Adam Wacław Kottwitz rozpoczął w 1707 r. budowę rezydencji rodowej, mającej charakter barokowego założenia przestrzennego. Specyficzną cechą ogrodu pałacowego w Bojadłach były barokowe partery o bogatej ornamentyce tzw. haftowe – widoczne na rycinach F.B. Wernera (ok. 1750 r.). Istniejący układ komunikacyjny spowodował, że barokowy ogród był już wówczas oddzielony drogą od pałacu, co wymusiło konieczność oddzielnego ogrodzenia z ozdobnymi bramami oraz czworobocznymi postumentami w stylu rokoko, zwieńczonymi latarniami z piaskowca. Od strony zach. przylegał ogród warzywny oddzielony żywopłotem. Cechą charakterystyczną barokowych założeń ogrodowych była obecność wody. Na wspomnianej rycinie widoczny jest kanał, który powstał w 1738 r. (istniejący do dzisiaj), z zakotwiczoną łodzią z baldachimem. Barokowe partery znajdowały się po pn. stronie kanału, natomiast kontynuacja głównej osi widokowej miała postać alei wysokich drzew, po jego pd. stronie. Kolejne zmiany widoczne są na zachowanych rycinach z 2 poł. XIX w., między innymi z teki A. Dunckera, gdzie przed pałacem widoczny jest podjazd z ozdobnymi krzewami i parterem kwiatowym w kształcie rozety, z umieszczoną pośrodku ozdobną wazą z kwiatami. Na kartkach pocztowych z pocz. XX w. widoczny jest ozdobny ceglany most, z ażurową ceglaną balustradą, przerzucony nad kanałem oraz dwa stare dęby stojące po pd. stronie przy przyczółkach mostku. Pn. część parku miała nadal charakter otwarty, w postaci parterów kwiatowych lub ozdobnych gazonów. Główną oś wyznaczała roślinność donicowa. Wnioskując po egzotycznym charakterze roślinności, przy pałacu musiała funkcjonować oranżeria lub duże pomieszczenie adaptowane w celu przechowania roślin przez zimę. Obecnie charakterystyczną cechą parku nadal jest układ osiowy, z symetrycznie rozmieszczonymi kwaterami i równoleżnikowo usytuowany kanał, dzielący park na dwie części, jednak aż nazbyt widoczny jest brak pielęgnacji i nieprzemyślane nasadzenia wzdłuż głównej osi założenia, zacierające jej widokowy charakter. Układ kwaterowy tworzą alejki obrzeżone niepielęgnowanymi i wyrośniętymi szpalerami garbów (Carpinus betulus) i lip drobnolistnych (Tilia cordata). Główna aleja parkowa nadal stanowi dominujący element kompozycyjny, jednak powoli ulega zasłonięciu przez młode nasadzenia drzew. W części na pn. od kanału aleja, obsadzona młodymi klonami jesionolistnymi (Acer negundo), prowadzi przez dawny parter kwiatowy, który historycznie był pozbawiony wysokich drzew. Ramy widokowe stanowią szpalery grabów wzdłuż dwóch alej biegnących równolegle do alei głównej. Po stronie pd., za kanałem, wszystkie aleje mają swoje przedłużenie. Centralna aleja za mostkiem obsadzona jest stosunkowo młodymi modrzewiami europejskimi (Larix decidua). W pd. części parku widoczne są ślady alei brzeżnej, zamykającej w sposób swobodny wnętrze parku. Występują tutaj pojedynczo egzemplarze drzew w wieku 50-150 lat3: dąb szypułkowy (Quercus robur), klon zwyczajny (Acer platanoides), świerk pospolity (Picea abies), sosna zwyczajna (Pinus sylvestris) i lipa drobnolistna. Na uwagę zasługują trzy dęby o wymiarach pomników przyrody oraz rosnący przy kanale, po pn. stronie jesion wyniosły (Fraxinus excelsior) z fantazyjnie ukształtowanym pniem.
Park zachował swoją wartość jedynie pod względem układu przestrzennego. Wprowadzenie w 2 poł. XX w. nasadzeń wzdłuż głównej alei, spowodowało niekorzystną zmianę charakteru tej części parku. Wizualnej degradacji uległ też fragment przy kanale. Ozdobny ceglany mostek został zastąpiony kładką z płyt betonowych, z balustradą z metalowych kątowników. Istnieje jednak odpowiedni potencjał do przeprowadzenia rewaloryzacji."
/Petroniusz/
Pokaż więcej Pokaż mniej
 

  • Data: 1751
    komentarze: 0
    Bojadła na sztychu z ok. 1751 roku. Widoczny jest pałac, dwie ...
  • Data: 1904
    komentarze: 2
    U góry po lewej Park Pałacowy, po prawej Browar, a u dołu Gospoda
  • Data: 1905-1911
    komentarze: 1
    Pałac w Bojadłach - widokówka z obiegu 1911 r.
  • Data: 1911
    komentarze: 0
    Pałac Bojadła.
  • Data: 1915-1920
    komentarze: 0
    Pałac w Bojadłach
  • Data: 2016-07
    komentarze: 0
    Park przypałacowy w Bojadłach. Archiwalny widok tego miejsca - ...
  • Data: 2016-07
    komentarze: 0
    Park przypałacowy w Bojadłach, widok w stronę kładki.