Jest to skromna, ale malownicza budowla salowa, z jednorodnym wnętrzem krytym kolebką i z emporami na słupach po stronie zachodniej oraz północnej. Dachy kryte są gontem. Od północy do kościoła przylega wieża, a od wschodu – niewielka zakrystia. Do wyposażenia kościoła z czasów, gdy służył ludności ewangelickiej, należą dwie ławy z około 1620 r., ambona i kamienna chrzcielnica z 1. połowy XVII w. Natomiast katolicy pozostawili w świątyni ołtarz główny z połowy XVIII w.
Opis zaczerpnięto ze strony - Dolnośląskie szlaki kulturowe